تفکر، سخت ترین انضباط است.
آلبرت انیشتین
در این مورد مردم سه دسته اند:
- آن هایی که تفکر می کنند(اقلیت مردم)
- آن هایی که گمان می کنند که فکر می کنند.
- و افرادی که حاضرند بمیرند اما تفکر نکنند!
برای فکر کردن به مسائل مهم و مشکلات زندگی خود زمانی را اختصاص دهید.
برای تفکر، در ابتدای کار برای 30 دقیقه به جای دنجی بروید تا از سر و صدا و حواس پرت کننده های اطراف به دور باشید،گوشی خود را هم کنار بگذارید.
کم کم این زمان را بیشتر کنید.
آن هایی که سریع تر تصمیم می گیرند، اغلب تصمیم اشتباه می گیرند.
پیتر دراکر
علاوه بر این، تصمیم های عجولانه براساس وضعیت خانواده، شغل، پول یا از این دست مسائل، اغلب اشتباه هستند.
برای 30 تا 60 دقیقه در سکوت بنشینید برای فکر کردن. تنهایی را به طور منظم تمرین کنید.
«به سکوت بروید.»
تا وقتی که برای بیشتر از 30 دقیقه تمرین تنهایی می کنید، ذهن فرا خودآگاه خود را فعال می کنید. شما آن را درست از "صدای کم ، ساکت و خاموش" دریافت می کنید.
برای تفکر بهتر، یک ورقه کاغذ بردارید و همه ی جزئیات مسئله ای که با آن رو به رو هستید را بنویسید. همزمان که جزئیات را می نویسید، به آن فکر کنید.
آریستول یک بار گفته بود که خرد(توانایی گرفتن تصمیم درست)، ترکیبی از تجربه و تفکر است. هرچه زمان بیشتری برای فکرکردن در مورد تجربیات خود بگذارید، درس های حیاتی بیشتری از آن فرامی گیرید.
برای نیم ساعت الی یک ساعت قدم بزنید یا ورزش کنید. اغلب در حالی که ورزش می کنید، بینش یا ایده هایی به ذهن شما می رسد که کمک می کند بهتر فکر کنید و تصمیم های بهتری بگیرید.
در مورد وضعیت خود با شخص دیگری که او را دوست می دارید، به او اعتماد دارید و از نظر عاطفی در این وضعیت قرار ندارد، صحبت کنید. اغلب یک دید متفاوت از مسئله می تواند دیدگاه شما را به طور کلی تغییر دهد.
همیشه از خود بپرسید:« فرضیات من چیست؟» حدس می زنید چه چیزی در مورد این وضعیت درست است؟
اگر فرضیات شما غلط باشند چه می شود؟ چه می شود اگر شما بر پایه ی اطلاعات غلط پیش بروید؟
همیشه احتمال این را در نظر بگیرید که ممکن است کاملا در دوره ی کنونی عمل، اشتباه کنید.
